Telbiye Duası ve Anlamı
İçerik Tablosu
Telbiye duası ve anlamı, hac ve umre ibadetine niyet eden müminler için büyük bir önem taşır. Çünkü telbiye, Allah’ın davetine gönülden icabet etmeyi, kulluğu ve teslimiyeti ifade eden en güçlü sözlerden biridir. Hac ve umre ibadetlerinin ruhunu yansıtan bu dua, kulun dilinde ve kalbinde Rabbine bağlılığın ilanıdır.
Telbiye Duası Arapça Metni
لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لَا شَرِيكَ لَكَ
Telbiye Duası Türkçe Okunuşu
“Lebbeyk Allahümme Lebbeyk. Lebbeyke lâ şerîke leke Lebbeyk. İnne’l-hamde ve’n-ni’mete leke ve’l-mülk, lâ şerîke lek.”
Telbiye Duası Türkçe Anlamı
“Buyur Allah’ım buyur! Buyur, Senin hiçbir ortağın yoktur, buyur! Şüphesiz hamd, nimet ve mülk Sana aittir. Senin hiçbir ortağın yoktur.”
Bu sözlerle mümin, Allah’ın birliğini ikrar eder, tüm hamd ve nimetlerin tek sahibinin Allah olduğunu dile getirir.
Telbiyenin Manası
Telbiye duası, “lebbeyk” kelimesiyle başlar. Bu kelime, “icabet ettim, buyur Allah’ım senin davetine koşarak geldim” anlamını taşır. Yani hac ve umre yolculuğuna çıkan kul, Kâbe’ye yönelirken sadece bedenini değil, gönlünü de Rabbine teslim eder. Telbiye zikri, kulun ruhunu dünyadan koparıp ilahî huzura bağlayan bir anahtar gibidir.
Telbiye Duasının Fazileti
Telbiye duasının fazileti hadis-i şeriflerle sabittir. Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
“Hiçbir Müslüman telbiyeyi getirince, onun sağında ve solunda bulunan taş, ağaç ve toprak, yeryüzünün sonuna kadar onunla birlikte telbiye getirir.” (Tirmizî, Hac, 14)
Bu hadis, telbiyenin yalnızca bireysel bir dua değil, kâinatın zikrine iştirak eden evrensel bir teslimiyet olduğunu göstermektedir.
Telbiyenin Okunma Zamanı
- Umrede: İhrama girildikten sonra niyetle birlikte telbiye okunur ve tavaf başlayıncaya kadar devam edilir.
- Hacda: İhrama girildikten sonra hac niyetiyle telbiye okunur ve şeytan taşlamaya başlanıncaya kadar devam eder.
- Yolculuk boyunca: Mekke’ye girerken, menâsik esnasında, Arafat ve Müzdelife’de telbiye zikri dilden düşürülmez.
Telbiye, bu yönüyle hac ve umre yolculuğunun kalp atışı gibidir. Mümin, telbiye ile hem kendi iç âleminde hem de kâinatın zikrine katılarak Rabbine icabet eder.