İflastan Kurtulma Duası
İçerik Tablosu
İflas; ticaretle uğraşan, borçlu olan veya rızkı daralan kimseler için büyük bir sıkıntıdır. Müslüman, böyle zamanlarda tevekkül, sabır ve dua ile Allah’a yönelir. Kur’ân ve hadislerde rızkın genişlemesi, borcun kolay ödenmesi ve çıkış yolları için dualar bildirilmiştir.
1. Hz. Peygamber’in Borç ve Sıkıntı Duası
Resûlullah (s.a.v.) borçlu ve sıkıntılı olan bir sahabeye şu duayı öğretmiştir:
اَللّٰهُمَّ اكْفِنِي بِحَلاَلِكَ عَنْ حَرَامِكَ، وَأَغْنِنِي بِفَضْلِكَ عَمَّنْ سِوَاكَ
Okunuşu:
“Allâhumme’kfinî bi-halâlike an harâmike, ve ağninî bi-fadlike ammen sivâk.”
Anlamı:
“Allah’ım! Helâlinle beni haramdan koru, fazlınla beni Senden başkasına muhtaç etme.”
(Tirmizî, Deavât, 110)
👉 Bu dua, iflastan kurtulmak, borçların ödenmesi ve rızkın genişlemesi için en çok tavsiye edilen dualardandır.
2. Rızık Genişliği İçin Hz. Yunus’un Duası
لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ
(Enbiyâ, 87)
Okunuşu:
“Lâ ilâhe illâ ente subhâneke innî kuntu mine’z-zâlimîn.”
Anlamı:
“Senden başka ilâh yoktur. Seni tesbih ederim. Gerçekten ben nefsine zulmedenlerden oldum.”
👉 Sıkıntıdan kurtulmak isteyen kimse bu duayı çokça okumalıdır.
3. İflastan Kurtulmak İçin Esmâü’l Hüsnâ
- Yâ Fettâh → Zorlukları açan, çıkış yolu veren.
- Yâ Rezzâk → Rızkı bol veren.
- Yâ Ğaniyy, Yâ Muğnî → Fakirliği gideren, zenginleştiren.
Her gün 100 defa bu esmâların zikredilmesi, kalpte ümit ve kolaylık kapılarının açılmasına vesile olur.
4. Kur’ân’dan Tavsiye Edilen Ayetler
- Talâk Sûresi 2-3. Ayet:
“Kim Allah’a tevekkül ederse O, ona yeter. Allah, ummadığı yerden rızık verir.” - İnşirah Sûresi: Sıkıntının ardından kolaylık geleceğini hatırlatır.
Uygulama Tavsiyeleri
- İki rekât hacet namazı kılınmalı.
- Yukarıdaki dua ve ayetler niyetle okunmalı.
- Ticarette doğruluk ve helâl kazanca dikkat edilmeli.
- Bolca istiğfar edilmeli. Çünkü Peygamber Efendimiz (s.a.v.):
- “Kim istiğfara devam ederse, Allah ona her darlıktan bir çıkış, her sıkıntıdan bir ferahlık verir, ummadığı yerden rızıklandırır.” (Ebû Dâvûd, Vitir, 26)
