Arapça Sohbet Duası
Sohbet, İslâm kültüründe ilim meclisi, zikrullah ve muhabbet halkası anlamına gelir. Sohbet meclislerinde dua etmek, Allah’ın rahmetini celbeder, kalpleri birleştirir. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurmuştur ki:
“Bir topluluk Allah’ı zikretmek için bir araya gelirse, melekler onları kuşatır, Allah’ın rahmeti onları kaplar ve Allah onları katındakiler arasında anar.” (Müslim, Zikr, 38)
Bu sebeple sohbet meclisleri daima dua ile açılır ve dua ile kapatılır.
Sohbet Başlangıcı Duası (Arapça)
اَللّٰهُمَّ اجْعَلْ مَجْلِسَنَا هٰذَا مَجْلِسًا مُبَارَكًا، وَاجْعَلْ كَلَامَنَا فِيهِ ذِكْرًا، وَصَمْتَنَا تَفَكُّرًا، وَعِلْمَنَا نُورًا، وَقُلُوبَنَا خُشُوعًا، وَنَفْسَنَا طَاهِرَةً، وَرِزْقَنَا وَاسِعًا، وَاعْمَلْنَا صَالِحًا مَقْبُولًا، بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
Türkçe Anlamı:
“Allah’ım! Bu meclisimizi mübarek kıl. Konuşmamızı zikir, susmamızı tefekkür, ilmimizi nur, kalbimizi huşu, nefsimizi temiz, rızkımızı bol, amelimizi salih ve makbul eyle. Ey merhametlilerin en merhametlisi!”
Sohbet Bitişi Duası (Kefâretü’l-Mecelis)
Peygamber Efendimiz (s.a.v.) sohbetlerin sonunda şu duayı yapardı:
سُبْحَانَكَ اللّٰهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ
Okunuşu:
Sübhâneke Allahümme ve bihamdike, eşhedü en lâ ilâhe illâ ente, estağfiruke ve etûbu ileyk.
Türkçe Anlamı:
“Allah’ım! Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim. Sana hamd ederim. Senden başka ilâh olmadığına şahitlik ederim. Senden bağışlanma diler, Sana tevbe ederim.”
